Depressieve episode, Kenmerken en verloop

Wat zijn nu eigenlijk de kenmerken van een depressieve episode? We hebben het woord maar al te vaak in de mond maar wat betekent dat nu, een depressie.

Hieronder vind u op een rijtje kenmerken waaraan een officiële depressieve episode moet voldoen. We hebben hier dus niet over een najaarsdipje of een periode van tegenslag maar over de kenmerken van een depressie zoals we die in de psychiatrie kennen. Dit is een ziektebeeld waarvoor behandeling noodzakelijk is.

Depressieve episode – Kernsymptomen

• Depressieve stemming
• Vermindering van interesse of plezier
• Overige Duidelijke verandering in gewicht of eetlust symptomen
• Slaapproblemen (insomnie of hypersomnie)
• Psychomotorische agitatie of remming
• Vermoeidheid of energieverlies
• Gevoelens van waardeloosheid of schuld
• Concentratieproblemen of besluiteloosheid
• Terugkerende gedachten aan de dood

Ten minste één van deze kernsymptomen en in totaal vijf (of meer) symptomen moeten gedurende minimaal twee weken significant lijden of beperkingen in het functioneren veroorzaken om tot de diagnose Depressieve episode te komen.

Depressieve episode – Kenmerken

• Het psychiatrisch syndroom van depressie wordt gekenmerkt door zowel lichamelijke als mentale verschijnselen waarbij een aanhoudend depressieve stemming en/of een verlies van interesse of plezier (anhedonie) centraal staan.
• De stemming is vaak somber, de patiënt voelt zich pessimistisch en wanhopig, en beleeft nauwelijks meer plezier aan activiteiten die normaal wel voldoening geven.
• Het affect kan vervlakt zijn, waarbij emotionele reacties grotendeels afwezig zijn.
• Er treden veranderingen op in het slaappatroon. Slaapstoornissen, in de vorm van zowel overmatig slapen (hypersomnie), als niet kunnen slapen (insomnie), komen veel voor.
• Een depressie gaat vrijwel altijd gepaard met vermoeidheid en een duidelijk verminderde energie. Ook kunnen er veranderingen in eetlust en lichaamsgewicht optreden, waarbij zowel een gewichtafname als -toename voorkomen.
• Patiënten zijn vaak trager in hun denken en handelen (psychomotore remming), maar er kan ook sprake zijn van psychomotorische agitatie en rusteloosheid.
• Patiënten voelen zich waardeloos en (buitenproportioneel) schuldig, en kunnen angstig zijn en sneller geïrriteerd.
• Vaak is er sprake van concentratieproblemen en hebben patiënten moeite met het nemen van beslissingen, ook die over triviale zaken.
• Suïcidegedachten, -plannen of -pogingen komen voor en bij een ernstige depressie kunnen psychotische verschijnselen optreden.