Elektroshocktherapie of elektro convulsie therapie (ECT) anno 2015
Wat is ECT?
Elektroconvulsietherapie (ECT) of elektroshocktherapie (EST) is een behandeling waarbij een epileptisch insult (convulsie) wordt opgewekt. Dit insult heeft voor bepaalde patiënten een heilzame uitwerking op de depressie.
Het opwekken van het insult gebeurt door twee elektroden op het hoofd te plaatsen en hierdoor ongeveer vier à zes seconden elektrische stroom te geleiden. Omdat een insult gepaard kan gaan met heftige spiertrekkingen, en dit gevaar op kan leveren, worden tevoren spierverslappende middelen toegediend. Het insult is dan nauwelijks meer waarneembaar. Bij elke ECT is een anesthesist betrokken, want de behandeling moet wegens de spierverslappende middelen worden uitgevoerd onder algehele lichte narcose. De gehele behandeling neemt per keer ongeveer tien minuten in beslag, het insult duurt ongeveer 45 seconden. De behandeling wordt twee à drie keer per week toegepast tot een totaal van ongeveer twaalf toepassingen. Dat betekent dat de behandeling ongeveer vier à 8 weken kan duren.
ECT is een behandeling die bij verschillende psychiatrische en niet-psychiatrische aandoeningen kan worden toegepast. Of ECT bij deze stoornissen gebruikt moet worden hangt af van verschillende factoren. Er dient altijd een afweging gemaakt te worden van de voor- en nadelen van andere behandelvormen. Hierbij spelen verschillende elementen een rol zoals de ernst van de stoornis, de effectiviteit van de behandeling, de snelheid waarmee effect gewenst is, de behandelvoorgeschiedenis en de wens van de patiënt (die op een juiste wijze geïnformeerd dient te zijn).
(bron www.hulpgids.nl)
Meer over ECT
ECT is een therapie waar door middel van electrische schokken de werking van de hersenen wordt beïnvloed. De juiste uitwerking is echter nog niet bekend.
ECT wordt gebruikt wanneer alle andere (medicamenteuze) middelen geen verbetering brengen. Het wordt dus als een ultiem middel gebruikt.
De ziektebeelden waar het voor geïndiceerd is, situeren zich altijd binnen de (manisch)-depressieve sfeer. Bijvoorbeeld (melancholische) depressies waar alle soorten antidepressiva niets hebben geholpen. Nu is het ook wel zo dat andere symptomen ook daarmee behandeld worden, bijvoorbeeld erge dwangmatigheid – maar dit wordt dan bijna altijd toch als een symptoom van een depressie beschouwd.
Dus het geïndiceerde behandelingsgebied is de depressie – dat belet niet dat bepaalde behandelaars ook andere ziektebeelden met ECT behandelen. Het resultaat kan dikwijls spectaculair positief zijn – zelfs na een eerste ECT voelen mensen dikwijls een verbetering. Als dit zo is dan is de prognose vrij goed. Bij andere personen zijn 5 tot 8 ECT nodig vooraleer een gunstige verbetering optreedt. Indien juist geïndiceerd zijn de resultaten positief. Nochthans wordt dit niet echt frequent meer gebruikt. Er bestaat een zekere schroom t.o.v. het gebruik – het wordt dikwijls als “wreedaardig” en “onmenselijk” gezien.
Tegenwoordig gebeurt deze therapie in optimale omstandigheden: de persoon wordt onder narcose gebracht – er is begeleiding van een anesthesist – de patiënt voelt niets. Na de ECT wordt patiënt nog geruime tijd gemonitored. De voorbereiding houdt dezelfde zorg in als iedere operatie – bloedproeven, EKG, longfoto, eventueel RX van de wervelzuil en CT-scan van de hersenen.
Gevolgen van een ECT zijn de volgende: geheugenverlies onmiddellijk na de ECT – maar dit komt terug, ook hoofdpijn kan optreden, maar is met een pijnstiller te behandelen. De eerste keren kan kort na de ECT ook wat misselijkheid optreden.
Een ECT-behandeling bestaat principieel uit 10-12 ECT’s (3 ECT/per week), maar dit moet bij iedere patiënt, naargelang de evolutie van de toestand, continue geëvalueerd worden. Een onderhoudsbehandeling kan nog een 6-tal ECT’s inhouden à rato van 1/maand. Opname in een ziekenhuis is niet echt nodig – dagziekenhuis is dikwijls voldoende op voorwaarde dat patiënt niet alleen met de auto van en naar het ziekenhuis moet komen (geheugenverlies).
Nadelen op lange termijn – en dit is afhankelijk van het aantal ECT’s – zou vervroegd constant geheugenverlies zijn, te vergelijken met dementie – maar dit is helemaal niet zeker voor iedereen.
Bron: Marc Demeulenaere voor www.gezondheidsplein.nl
Geef een reactie