Algemeen
Het ziektebeeld vecordia of waanzin heeft slechts korte tijd bestaan.
Een korte beschrijving vinden we in een proefschrift van 1922:
Vecoridia of waanzin
Deze ziekte is aanvankelijk een zeer collectief begrip geweest. Als verschijnselen vindt men beschreven rusteloosheid, verwarde of “geklijke” redeneering, verkeerde denkbeelden en wisselende stemming; soms wordt wel of niet gehallucineerd.
Desoriëntatie, grootheidswaan en geheugendefect worden slecht enkele malen genoemd.
Ook wordt Vecordia beschreven als gevolg van Manie en Melancholica en is het derhalve niet zo heel gemakkelijk voor de tegenwoordige onderzoeker precies te weten wat zij bedoelen, vooral omdat er van paranoia nog niet gesproken word.
Evenals monomanie is evenwel ook de Vecordia ten doode opgeschreven en hoe nuttig ook de onderscheiding dezer ziekte heeft gewerkt, leeft zij slechts van 1870 – 1900 in de nomenclatuur van het Gesticht.
- Van 1870 – 1880 met 0.69%.
- Van 1880 – 1890 met 10.11 %.
- Van 1890 – 1900 met 11.81%.
- Van 1900 – 1910 met 0.67%.
Daarna komen we dit ziektebeeld niet meer tegen.
Bron
- Bijdrage tot de kennis van gestichtspatienten. Johanna Clasina van den Bergh Electrische drukkerij L.E. Bosch & zoon – Utrecht Bibliotheek Psychiatrisch Centrum AZUA Universiteit van Amsterdam.
Geef een reactie